Πολλοί άνθρωποι θεωρούν τα Αγγλικά μία από τις δυσκολότερες γλώσσες του κόσμου ενώ άλλοι διαφωνούν υποστηρίζοντας ότι είναι μία από τις πιο εύκολες διότι η πρόσβαση στη γλώσσα είναι πολύ εύκολη. Ωστόσο, σχεδόν όλοι συμφωνούν σε ένα πράγμα: η γραμματική είναι δύσκολη. Κατά κύριο λόγο αυτό οφείλεται στις διάφορες επιρροές που έχει δεχτεί η γλώσσα, για τις οποίες μπορείτε να διαβάσετε εδώ. Σε αυτό το άρθρο, η καθηγήτρια Αγγλικών Rosie O’Brien αναφέρεται στα έξι πιο συνηθισμένα γραμματικά λάθη και σας δίνει συμβουλές πώς να τα αποφύγετε.
1. Προθέσεις
Στην αγγλική γλώσσα υπάρχουν περίπου 150 προθέσεις για πολλές από τις οποίες δεν υπάρχουν ορισμένοι κανόνες και έτσι πρέπει κανείς να τις μάθει απέξω. Επομένως δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι η χρήση των προθέσεων είναι ένα από τα πιο συχνά γραμματικά λάθη τα οποία αντιμετωπίζω καθημερινά όταν τα παιδιά γράφουν (ή μιλάνε) Αγγλικά.
Δείτε πώς αλλάζοντας ελάχιστα μία πρόταση, πρέπει να χρησιμοποιήσετε μία τελείως διαφορετική πρόθεση:
- «What are you doing at Christmas?»
- «What are you doing in/over the Christmas holidays?»
- «What are you doing on Christmas day?»
- «What did you get for Christmas?»
Ένας αποτελεσματικός τρόπος για να τις μάθετε είναι να τις ομαδοποιήσετε σε μικρές προτάσεις κάθε φορά ανάλογα με το αν είναι προθέσεις χρόνου, τόπου ή θέσης. Μπορείτε να ξεκινήσετε από τον δικτυακό τόπο του LearnEnglish όπου θα βρείτε ασκήσεις για τη χρήση των χρονικών προθέσεων.
2. Κλίση ρημάτων και υποκείμενο
«I swim, you swim, we swim, they swim» αλλά «he/she/it swims»; Είναι προφανές γιατί το φαινόμενο αυτό, το οποίο ονομάζεται συμφωνία υποκειμένου-ρήματος, αποτελεί ένα συνηθισμένο λάθος που κάνουν οι μαθητές είτε είναι παιδιά είτε είναι ενήλικες. Γίνεται μάλιστα ακόμα πιο περίπλοκο διότι ο κανόνας αυτός ισχύει μόνο στον ενεστώτα και όχι στον αόριστο ή στον μέλλοντα! Πρέπει λοιπόν να είστε προσεκτικοί και να μάθετε τη σωστή μορφή του ρήματος.
3. Παρακείμενος (present perfect) και αόριστος (simple past)
Η λανθασμένη χρήση του ενός χρόνου αντί του άλλου είναι συνηθισμένη διότι οι διαφορές μεταξύ τους είναι αρκετά μικρές. Χρησιμοποιούμε τον αόριστο («simple past») για να περιγράψουμε πράξεις οι οποίες ολοκληρώθηκαν μία συγκεκριμένη χρονική στιγμή στο παρελθόν ενώ χρησιμοποιώντας τον παρακείμενο («present perfect») δίνουμε λιγότερη έμφαση στο πότε συνέβη η πράξη που περιγράφει το ρήμα ή κατά πόσο η πράξη αυτή έχει ολοκληρωθεί. Για παράδειγμα στην πρόταση «I went to Germany last year» χρησιμοποιούμε τον αόριστο ενώ στην πρόταση «I have been to Germany» χρησιμοποιούμε τον παρακείμενο («present perfect»).
4. Άρθρα
Τα άρθρα είναι και δύσκολα και διαφορετικά στην κάθε γλώσσα και θα νομίζατε ότι τα άρθρα στα Αγγλικά θα είναι πιο εύκολα γιατί τα ουσιαστικά μας δεν έχουν γένη. Υπάρχουν όμως πολλοί κανόνες για το πότε πρέπει και το πότε δεν πρέπει να χρησιμοποιούμε άρθρα.
Ένας από τους κανόνες για τη χρήση του άρθρου «the» είναι ότι το χρησιμοποιούμε για να μιλήσουμε για ένα συγκεκριμένο πράγμα. Για παράδειγμα λέμε «the North Sea» για να τη διαχωρίσουμε από τις υπόλοιπες θάλασσες του κόσμου.
Άλλος ένας παράγοντας που δημιουργεί σύγχυση σχετικά με τη χρήση των άρθρων είναι οι εξαιρέσεις. Στην αγγλική γλώσσα υπάρχουν πολλοί κανόνες αλλά και πολλές εξαιρέσεις.
Για παράδειγμα, μας διδάσκουν ότι χρησιμοποιούμε το αόριστο άρθρο «an» μπροστά από φωνήεντα κα το «a» μπροστά από σύμφωνα. Τι γίνεται όμως με τα ουσιαστικά «honour» και «unicorn»; Γράφουμε «an honour» διότι το «h» δεν προφέρεται αλλά χρησιμοποιούμε το «a» με το «unicorn» διότι το «u» στο «unicorn» προφέρεται όπως το «y».
Αν προσπαθήσετε να κάνετε απ’ ευθείας μετάφραση από τη μητρική σας γλώσσα στα Αγγλικά, να είστε προσεκτικοί καθώς μπορεί να γίνουν λάθη και να δημιουργηθεί σύγχυση λόγω των διαφορετικών κανόνων της κάθε γλώσσας.
5. Πληθυντικός ουσιαστικών
Ένα λάθος που επίσης κάνουν συχνά τα παιδιά που είναι φυσικοί ομιλητές της γλώσσας είναι η εφαρμογή του κανόνα για τον σχηματισμό του πληθυντικού των ουσιαστικών με την προσθήκη του τελικού «s» σε όλες τις περιπτώσεις ανεξαίρετα. Μαθαίνουμε ότι για να σχηματίσουμε τον πληθυντικό αριθμό ενός ουσιαστικού, απλά προσθέτουμε ένα «s» και ακολουθούμε πιστά τον κανόνα προτού συνειδητοποιήσουμε ότι υπάρχουν εκατοντάδες εξαιρέσεις. Προς έκπληξή μας, λέξεις που αλλάζουν εντελώς στον πληθυντικό συνήθως μαθαίνονται πιο εύκολα, όπως ο πληθυντικός του «child» που δεν είναι «childs» αλλά «children».
Οι μαθητές το αντιλαμβάνονται πιο εύκολα γιατί ακούνε τη διαφορά. Υπάρχουν όμως μερικά ουσιαστικά με «ύπουλο» πληθυντικό που ακόμα και οι ενήλικες φυσικοί ομιλητές κάποιες φορές κάνουν λάθος στην ορθογραφία τους. Για παράδειγμα η λέξη «story» στον πληθυντικό δεν γίνεται «storys» αλλά «stories», ενώ η λέξη «toy» γίνεται «toys».
6. Ομόηχες λέξεις
Υπάρχουν πολλές λέξεις στην αγγλική γλώσσα οι οποίες προφέρονται με ακριβώς τον ίδιο τρόπο, αλλά έχουν διαφορετική σημασία και δυστυχώς διαφορετική ορθογραφία και ονομάζονται ομόηχες λέξεις. Οι πιο συνηθισμένες είναι οι λέξεις «there», «their» και «they’re» και «where, «ware» και «wear».
Θεωρώ ότι ο διαχωρισμός των ομόηχων δεν είναι κάτι που μπορεί να μάθουν τα παιδιά με το διάβασμα: πρέπει να διδαχθούν τον ορισμό της κάθε λέξης και να τις χρησιμοποιήσουν σε προτάσεις ώστε να αρχίσουν να αντιλαμβάνονται τις διαφορές μεταξύ τους. Σε αυτό το σύντομα βίντεο μπορείτε να δείτε τη σημασία κάποιων ομόηχων λέξεων και τις διαφορές τους.
Τα λάθη είναι μέρος της μαθησιακής διαδικασίας
Τι μπορούμε να κάνουμε λοιπόν ώστε να μην γίνονται λάθη; Πρώτα απ’ όλα θα έλεγα να μην ανησυχείτε. Πολλά από αυτά τα λάθη είναι φυσικό να γίνονται στο πλαίσιο της μαθησιακής διαδικασίας, τόσο από τους φυσικούς, όσο και από τους μη φυσικούς ομιλητές της αγγλικής γλώσσας.
Για να σας βοηθήσω, θα σας πρότεινα να είστε σε επαφή με τα Αγγλικά όσο γίνεται περισσότερο και με κάθε τρόπο: να διαβάζετε και να ακούτε ιστορίες στα Αγγλικά, όπως αναφέρω αναλυτικά σε προηγούμενο άρθρο μου, να βλέπετε αγγλικά προγράμματα στην τηλεόραση και να ακούτε αγγλικά τραγούδια.