Η σχολική χρονιά τελειώνει σύντομα και οι μαθητές, αλλά και οι καθηγητές, δικαιολογημένα ανυπομονούν για τις διακοπές που τόσο πολύ τους αξίζουν! Σε αυτή την ανάρτηση, η καθηγήτρια του British Council Claire Hughes μοιράζεται μαζί μας μερικές από τις αγαπημένες της στιγμές στην τάξη.
Ένας από τους λόγους για τους οποίους μου αρέσει πολύ η διδασκαλία είναι το στοιχείο του απροσδόκητου που τη χαρακτηρίζει. Μπορώ να φέρω το ίδιο υλικό σε πέντε διαφορετικές τάξεις και τελικά να καταλήξω να διδάσκω πέντε διαφορετικά μαθήματα, διότι οι μαθητές συμβάλλουν καταλυτικά στη διαμόρφωση του μαθήματος. Ακολουθούν πέντε παραδείγματα αυτής της χρονιάς όπου οι μαθητές ξεδίπλωσαν μέσα στην τάξη τη φαντασία, τη δημιουργικότητα και τη μοναδική προσωπικότητά του ο καθένας.
Το μέλλον είναι ένα μαγικό χαρτί
Ένα θέμα το οποίο δεν παύει ποτέ να πυροδοτεί τη φαντασία είναι η απορία για το πώς θα είναι η ζωή στο μέλλον. Ενώ ο υπόλοιπος κόσμος θεωρεί ότι η καθημερινότητα στο μέλλον θα ελέγχεται απόλυτα από την τεχνολογία, οι μαθητές μου αυτό το θεωρούν ήδη δεδομένο. Θέλουν να προχωρήσουν στο επόμενο επίπεδο, όπως για παράδειγμα, τη μεταφορά φαγητού στο στόμα μας μέσω της … τηλεμεταφοράς! Δεν είναι ανάγκη να πασαλειβόμαστε με τα μαχαίρια, τα πιρούνια και τις σάλτσες, όταν τα μακαρόνια μπορούν απλά να φτάσουν στο στόμα μας μέσω της τηλεκίνησης.
Σύμφωνα με τους μαθητές μου στην τάξη Primary Plus, ο κόσμος στο μέλλον θα περιλαμβάνει, επίσης, ζωολογικούς κήπους με Minions, καταρράκτες σοκολάτας και την επιστροφή των δεινοσαύρων! Η αγαπημένη μου πρόβλεψη όμως ήταν ότι «θα μπορείς να σχεδιάσεις την εικόνα ενός μέρους σε ένα μαγικό χαρτί. Μετά θα κλείνεις τα μάτια σου, θα πηδάς στο χαρτί, θα ανοίγεις τα μάτια σου και θα βρίσκεσαι σε αυτό το μέρος!» Εγώ θα αρχίσω από τώρα να τελειοποιώ τα σκίτσα μου για ένα παραδεισένιο ερημικό νησί.
Τα Αγγλικά είναι μέσα μας
Τα θετικά σχόλια αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι κάθε μαθήματος. Επίσης μου δίνει μεγάλη χαρά να βλέπω τα πρόσωπα των μαθητών μου να φωτίζονται κάθε φορά που ακούν από εμένα και τους συμμαθητές τους σε τι τα έχουν πάει καλά.
Η περίπτωση που ξεχώρισε για μένα αυτή τη χρονιά σχετικά με την ανάδραση των μαθητών ήταν με ένα τμήμα Primary Plus. Μόλις είχαμε ολοκληρώσει μία προφορική άσκηση στην οποία οι μαθητές έπρεπε να παρουσιάσουν τις ιδέες τους σχετικά με νέες εφευρέσεις. Είπα στον μαθητή μου τον Vlad ότι ο προφορικός του λόγος ήταν πολύ καλός, διότι χρησιμοποίησε πολλές διαφορετικές λέξεις. Αντί να απαντήσει, όπως συνήθως, με ένα ντροπαλό χαμόγελο, στάθηκε όρθιος και είπε σε όλους: «Ναι και αυτό γιατί η μαμά μου μού μιλάει στα Αγγλικά κάθε μέρα. Τα Αγγλικά είναι στο ΑΙΜΑ μου!»
Η ζωή είναι σαν… πατσάς!
Μέσα από τη διδασκαλία των μεταφορών και των παρομοιώσεων μπόρεσα να διεισδύσω στον παράξενο αλλά κι υπέροχο κόσμο του μυαλού των μαθητών μου. Στην απλή ερώτηση «τι είναι ζωή», οι μαθητές μου με πληροφόρησαν, μεταξύ άλλων, ότι ζωή είναι:
- «Ένα βιβλίο, γιατί έχει πολλές ιστορίες, υπάρχουν και καλές και άσχημες πλευρές αλλά μου αρέσει.»
- «Ξύλο, γιατί όταν μεγαλώνεις σπας.»
- «Ένα παιχνίδι kendama, γιατί ο καθένας κάνει τα κόλπα του.»
Διευρύνοντας τη συζήτηση και σε άλλα θέματα, έμαθα ότι: «Η ροκ μουσική είναι σαν ένας ανήσυχος δράκος», «τα ρούχα είναι σαν να φοράς emoji» και το διάβασμα είναι ταυτόχρονα «σαν να περιμένεις να αγοράσεις κάτι, γιατί είναι βαρετό» και επίσης «μία διέξοδος προς το παλάτι της φαντασίας».
Είμαι προκατειλημμένη, αλλά η πιο αγαπημένη μου μεταφορά για φέτος είναι η εξής: «Τα Αγγλικά είναι σαν την αγάπη, γιατί μένει μαζί σου για μια ζωή και δεν σε εγκαταλείπει ποτέ».
Ένα αξέχαστο θέαμα
Μου αρέσει πολύ να περιλαμβάνω στα μαθήματά μου πολιτιστικά θέματα, στα οποία συζητάμε για τις αργίες και τις γιορτές ώστε να γνωρίζουν οι μαθητές μου τι γιορτάζεται σε όλον τον κόσμο ενώ παράλληλα ασχολούμαστε με τις πιο συνηθισμένες γιορτές και αργίες. Σε αυτές τις περιπτώσεις, παροτρύνω τους μαθητές μου να ντύνονται ανάλογα ώστε να μπουν πραγματικά το πνεύμα της ημέρας, και μια από τις πιο δημοφιλείς αργίες για να το κάνουμε αυτό είναι το Halloween.
Φέτος είχα στη τάξη μου πολλές μάγισσες, αρκετούς σούπερ ήρωες … αλλά και κάτι που δεν είχα ξαναδεί ποτέ. Καθώς έπαιρνα τις απουσίες στην αρχή του μαθήματος, χτύπησε η πόρτα, και μπήκε μέσα ένας από τους μαθητές φορώντας:
- φωσφορίζουσες κολοκύθες στο κεφάλι του
- ένα μπλουζάκι κολοκύθα
- ένα τσόχινο τραπεζομάντηλο σε σχήμα κολοκύθας στους ώμους του
- παντελόνι και γάντια με αποτύπωμα σκελετού
- ένα ψεύτικο ακρωτηριασμένο χέρι.
«Ωχ είσαι τρομακτικός!», του είπα χαιρετώντας τον. «Αλλά τι ακριβώς έχεις ντυθεί;»
«Κυρία η μαμά μου πήγε στο σουπερμάρκετ και μου πήρε οτιδήποτε τρομακτικό. Είμαι ΟΛΟΣ Halloween!»
Μαθήματα από τους Αυστριακούς
Μου αρέσει οι μαθητές που πάνε Γυμνάσιο, να αναλαμβάνουν προσωπικά την ευθύνη για τη μάθησή τους, να διδάσκουν τους εαυτούς τους και να καταλήγουν στα δικά τους συμπεράσματα σχετικά με διάφορα θέματα. Σε αυτό το πλαίσιο, κάναμε πρόσφατα μια εργασία για το πώς οι άνθρωποι μπορούν να μαθαίνουν από τα λάθη τους. Μπορώ να διακρίνω ότι οι μαθητές μου αντιμετωπίζουν πολλή πίεση στη ζωή τους και ήθελα να τους δώσω την ευκαιρία να σκεφτούν πώς κάποια από τα πιο σημαντικά μαθήματα, μπορεί να προκύψουν όταν τα πράγματα δεν πάνε ακριβώς όπως τα είχαμε σχεδιάσει.
Περίμενα ότι θα αμφισβητούσαν λίγο αυτή τη λογική, αλλά αντίθετα με διέψευσαν και ταυτίστηκαν με την άποψη ότι τα λάθη είναι ευκαιρίες για να μαθαίνουμε. Έφτιαξαν αφίσες με τις σκέψεις και τα συμπεράσματά τους με μία σοφία που ξεπέρασε αυτό που θα περίμενα από μυαλά εφήβων. Κάποιες από τις σκέψεις τους είναι και οι εξής:
«Κάποιες φορές το λάθος σε βοηθάει να βρεις το σωστό. Τα λάθη μας διδάσκουν να ξεκαθαρίσουμε τι θέλουμε πραγματικά και πώς θέλουμε να ζήσουμε.»
«Όλοι κάνουμε λάθη, είναι ένα αναπόφευκτο κομμάτι του να είσαι άνθρωπος. Ωστόσο, αυτό που έχει σημασία είναι τι κάνουμε με την εμπειρία που αποκτούμε από αυτά τα λάθη.»
«Μπορείς να μάθεις από ένα λάθος από τη στιγμή που παραδέχεσαι ότι το έκανες. Αν κατηγορείς τους άλλους, απομακρύνεσαι από τα πιθανά διδάγματα.»
Όχι μόνο ήταν ικανοί να εκφράσουν τόσο εύγλωττα τις ιδέες τους, αλλά τις εφάρμοσαν στη ζωή τους δίνοντάς μου πλήθος από παραδείγματα για το πώς υιοθέτησαν αυτόν τον τρόπο σκέψης. Ίσως η πιο θετική σκέψη που αποκομίσαμε από αυτή την εργασία ήταν η εξής: «Όσο άσχημα και αν νομίζεις ότι τα θαλάσσωσες στο σχολείο, μπορείς πάντα να αντλείς δύναμη από το γεγονός ότι το 1778 ο Αυστριακός στρατός επιτέθηκε στο ίδιο του το στράτευμα και σκότωσε 10.000 δικούς του ανθρώπους!»
Αν έχετε κι εσείς παιδιά που μαθαίνουν Αγγλικά και έχουν να διηγηθούν παρόμοιες αστείες ιστορίες από την εμπειρία τους από την τάξη, σας παρακαλούμε να τις μοιραστείτε μαζί μας στη σελίδα μας στο Facebook!